Historia kościoła w Oleszycach.
Oleszyce od roku 1436-1462r. miały nowego właściciela, którym był [Stanisław Ramsz, prawdopodobnie władał Oleszycami wraz ze swoim bratem Nasiągniewem alias Nassagniewem. Należy sądzić, że wieś, którą wzięli w swe posiadanie Ramszowie zaliczana była do ludniejszych skoro w 1458r. zdecydowali się na budowę w niej drewnianej kaplicy, usytuowanej od strony zachodniej zachodniej. Dotychczas mieszkańcy korzystali z kościoła w pobliskiej parafii lubaczowskiej. W tymże roku 1458 powstał spór pomiędzy ks. Marcinem, proboszczem lubaczowskim, a dziedzicami Oleszyc. Treścią tego sporu były dziesięciny, które miano dawać proboszczowi za odprawianie mszy w niedzielę w kaplicy oleszyckiej. Spór ten zostal rozstrzygnięty 30 sierpnia 1458r. w Radymnie przez ówczesnego biskupa przemyskiego Mikołaja Odrowąża Błażejewskiego. Postanowiono wówczas, że bracia Ramsz i Nassagniew będa płacić proboszczowi z Lubaczowa dziesięciny, a w zamian za to otrzymali gwarancję regularnego funkcjonowania kaplicy oleszyckiej. 18 września 1458 r., proboszcz dobrowolnie zrezygnował ze wszystkich praw do Oleszyc i w ten sposób biskup Błażejewski podniósł kaplicę do godności kościola parafialnego oraz umieścił w nim samodzielnego kapłana. Tak więc rok 1458 należy uważać za czas erekcji łacińskiej parafii oleszyckiej wchodzącej w skład diecezji przemyskiej. ]
W r. 1497 na skutek najazdu Tatarów Oleszyce zostały zniszczone. Odnowienie uposażenia parafii i budowę nowego, murowanego kościoła dokonali Jan Ramsz wraz ze swą matką Heleną w r. 1517. Odnowienia parafii dokonał bp przemyski Andrzej Krzycki. Konsekracji nowego kościoła dokonał, 8 września 1530 r., bp przemyski Jan Karnkowski. W latach 1578 - 1589 kościół w rękach arian. Od r. 1589 kościół w rękach katolików. W owym czasie parafia obejmowała swoimi granicami: Borchów, Cewków, Dzików, Dachnów, Koziejówkę, Moszczanicę, Niemstów, Miłków, Rudę Mikołajewską, Płazów, Stare Sioło, Stare Oleszyce, Ułazów, Zapałów, Surmaczówkę, Zabiałę. Lata następne to rozwój kościoła i miejscowości. Od r. 1787 Oleszyce wraz z całym dekanatem lubaczowskim zostały włączone do Archidiecezji Lwowskiej.
W r. 1901 na skutek pożaru kościół spłonął.
Kamień węgielny pod budowę nowego kościoła poświęcono 20 września 1903 r. Zbudowany w latach: 1903 - 1906, wg projektu Włodzimierza Podhoreckiego ze Lwowa, konsekrowany, 7 września 1907 r., przez Sługę Bożego abpa Józefa Bilczewskiego, neogotycki, trzynawowy z transeptem i prezbiterium. Znajdują się w nim, wykonane w alabastrze, renesansowe nagrobki fundatorów Jana i Heleny Ramszów.
Księgi metrykalne:
chrztów od r. 1776
małżeństw od r. 1776
zmarłych od r. 1776
Kronika parafialna od r. 1900
Lista proboszczów:
ks. Marek (1589 - 1610) -
ks. Waglicjusz Bazyli (od 1610 r.) -
ks. Korański Jan -
ks. Zielonka Krzysztof -
ks. Michalski Karol -
ks. Mlinski Michał (od 1688 r.) -
ks. Swadowski Ludwik (1900-1924) - administratorem w 1900r., był Jan Adamowicz.
ks. Ryś Ludwik -
ks. Mroczkowski Józef -