Kościół - Księża - Księgi Metrykalne
zebrał BL / 2007-02-10 18:27:39

  Historia kościoła w Oleszycach. 

   Oleszyce od roku 1436-1462r. miały nowego właściciela, którym był [Stanisław Ramsz, prawdopodobnie władał  Oleszycami wraz ze swoim bratem Nasiągniewem alias Nassagniewem. Należy sądzić, że wieś, którą wzięli w swe posiadanie Ramszowie zaliczana była do ludniejszych skoro w 1458r. zdecydowali się na budowę w niej drewnianej kaplicy, usytuowanej od strony zachodniej zachodniej. Dotychczas mieszkańcy korzystali z kościoła w pobliskiej parafii lubaczowskiej. W tymże roku 1458 powstał spór pomiędzy ks. Marcinem, proboszczem lubaczowskim, a dziedzicami Oleszyc. Treścią tego sporu były dziesięciny, które miano dawać proboszczowi za odprawianie mszy w niedzielę w kaplicy oleszyckiej. Spór ten zostal rozstrzygnięty 30 sierpnia 1458r. w Radymnie przez ówczesnego biskupa przemyskiego Mikołaja Odrowąża Błażejewskiego. Postanowiono wówczas, że bracia Ramsz i Nassagniew będa płacić proboszczowi z Lubaczowa dziesięciny, a w zamian za to otrzymali gwarancję regularnego funkcjonowania kaplicy oleszyckiej. 18 września 1458 r.,  proboszcz dobrowolnie zrezygnował  ze wszystkich praw do Oleszyc i w ten sposób biskup Błażejewski podniósł kaplicę do godności kościola parafialnego oraz umieścił w nim samodzielnego kapłana. Tak więc rok 1458 należy uważać za czas erekcji łacińskiej parafii oleszyckiej wchodzącej w skład diecezji przemyskiej. ]

W r. 1497 na skutek najazdu Tatarów Oleszyce zostały zniszczone. Odnowienie uposażenia parafii i budowę nowego, murowanego kościoła dokonali Jan Ramsz wraz ze swą matką Heleną w r. 1517. Odnowienia parafii dokonał bp przemyski Andrzej Krzycki. Konsekracji nowego kościoła dokonał, 8 września 1530 r., bp przemyski Jan Karnkowski. W latach 1578 - 1589 kościół w rękach arian. Od r. 1589 kościół w rękach katolików. W owym czasie parafia obejmowała swoimi granicami: Borchów, Cewków, Dzików, Dachnów, Koziejówkę, Moszczanicę, Niemstów, Miłków, Rudę Mikołajewską, Płazów, Stare Sioło, Stare Oleszyce, Ułazów, Zapałów, Surmaczówkę, Zabiałę. Lata następne to rozwój kościoła i miejscowości. Od r. 1787 Oleszyce wraz z całym dekanatem lubaczowskim zostały włączone do Archidiecezji Lwowskiej.

 

W r. 1901 na skutek pożaru kościół spłonął. 

Kamień węgielny pod budowę nowego kościoła poświęcono 20 września 1903 r. Zbudowany w latach: 1903 - 1906, wg projektu Włodzimierza Podhoreckiego ze Lwowa, konsekrowany, 7 września 1907 r., przez Sługę Bożego abpa Józefa Bilczewskiego,  neogotycki, trzynawowy z transeptem i prezbiterium. Znajdują się w nim, wykonane w alabastrze, renesansowe nagrobki fundatorów Jana i Heleny Ramszów. 

 

 

Księgi metrykalne: 

chrztów od r. 1776 
małżeństw od r. 1776 
zmarłych od r. 1776 

 

Kronika parafialna od r. 1900 

 

Lista proboszczów:

ks. Marek (1589 - 1610) - 

ks. Waglicjusz Bazyli  (od 1610 r.) - 

ks. Korański Jan -

ks. Zielonka Krzysztof -

ks. Michalski Karol -

ks. Mlinski Michał (od 1688 r.) -

ks. Swadowski Ludwik (1900-1924) - administratorem w 1900r., był Jan Adamowicz.

ks. Ryś Ludwik -

ks. Mroczkowski Józef -


Wojna w Oleszycach, ks. Józef Mroczkowski

Ks. Józef Mroczkowski prowadził kronikę parafii w Oleszycach koło Lubaczowa od 1 września 1939 do 27 sierpnia 1947. Prezentowana część pierwsza - "wojenna" - do ucieczki z Oleszyc ludności polskiej przed zagrożeniem ukraińskim (czerwiec 1944). Znaczące fragmenty tej części pisane są przekrojowo (bez dat), co bardziej eksponuje sposób myślenia Księdza o toczącej się wojnie. Jest on skrupulatnym kronikarzem, nie pozostaje jednak bezstronny. Wydarzenia opisuje z pasją, osądza ludzi z własnej wyłącznie perspektywy - czasem sądzi nawet całe narody. Nie spośób przyjąc jego uogólnień.

Rękopis przechowywany w Archiwum Parafialnym w Oleszycach przygotował do druku Janusz Grechuta.


żródło; Karta nr 24.





Copyright 2009 www.jewishoflubaczow.orgkontakt