Wieś założona na terenie
Oleszyc w XVII w.; wzmiankowana w 1715 1. W XVIII i XIXw.
funkcjonowała jako część Oleszyc - Futory Oleszyckie; w tym czasie istniał
również niewielki przysiółek Dachnowa - Futory Dachnowskie. Prawdopodobnie już
w końcu XIXw. miejscowość uzyskała rangę samodzielnej gromady 2.
Niewielka osada
rolnicza w składzie oleszyckiego klucza dóbr prywatnych; w XVIIIw. należał do
Sieniawskich, następnie stanowiła własność Czartoryskich, Działyńskich i
Sapiehów 3. Elżbieta ks. Sapieżyna w okresie
od ... do ... [z pewnością 1900 rok - (http://worsten.org/galicio/1lokoj/w_l_gal_f.htm)].
Na przełomie XIX i XXw. czynnych było kilka cegielni, Friedberg Feiwel
– cegielnia, Friedman Juda - spółka , cegielnia, Strassler
Naftali – cegielnia 4. Wśród mieszkańców występowali
niegdyś Ukraińcy i Polacy 5.
Osada rozciągnięta
wzdłuż południowej krawędzi doliny niewielkiego potoku, dopływu Przerwy, przy
drodze wiejskiej przeciętej szlakiem jarosławskim, biegnącym z Oleszyc przez
Dachnów do Tomaszowa Lubelskiego. Miejscowość złożona z głównej części oraz
przysiółków: Dubiki, Lubowierz i Maślanki. Przy zachodnim końcu wsi usytuowana
kaplica, pierwotnie "Dom Strzelca", budynek świetlicy polskiej
wybudowany w 1939r., z inicjatywy m.in. rodzin Hamułków, Antoników, Milo,
Matyaszków, Osiowych, Szajowskich, Turzo, przy pomocy Sapiehów i ks. proboszcza
z Oleszyc. Około 1939 została adoptowana na kaplicę gr.-kat., obsługiwaną przez
parocha z Dzikowa Starego 6. W tym czasie powstał również niewielki
cmentarzyk na południe od obiektu.
We wrześniu 1939
roku żołnierze polscy okopani byli niedaleko kaplicy, na skraju lasu przy
drodze do Niemstowa. Ostrzeliwali ogniem maszynowym drogę na której byli
żołnierze 45 Dywizji niemieckiej.
Koziej Anna - zwana "Ułan", ur.
w 1915 roku (2)
Koziej Jan - zwany "Krawus", ur. w 1907
roku (2)
Koziej Michał - zwany "Ułan", ur. w
1890 roku, ojciec Anny (2)
Matyjaszek Józef - leśny, dzieci - Władysław
Matyjaszek Władysław - s. Józefa